DICTIONARY

(Total Entries : 197270)

梵天

Dictionary Definition: 

天(fàn tiān) “the Brahmā heaven” Cf. (fàn shì);

HD. 4.1028b(百喩經); DK. 6.385b(大堅固婆羅門縁起經); Krsh(1998) , s.v.;

34a26.若以大地 置足甲上 昇於 亦未爲難(v)

K. 254.2.Brahma-loka~; Z. 104c22.天;

44b6.一一佛上,有諸菩薩執持幡蓋,次第而上至于(p)

K. 329.6.do.; Z. 115c11.do.;

46a8(K. 340.14.do.; Z. 117b3.do.)

48a27(K. 359.1.do.; Z. 119c20.do.)

52b2(K. 392.4.sarva-loka~; D1 .Brahma-loka~ ; D2 .Brahma-loka~ ; O. .***; cf. Krsh. 214; ; ; Z. 124c2.天)

Related: