DICTIONARY

(Total Entries : 197270)

梵天王

Dictionary Definition: 

天王(fàn tiān wáng) “the King of the Brahmā heaven” Cf. 大梵天王(dà fàn tiān wáng), (fàn wáng);

HD. 4.1029a(法華經); DK. 6.385c(法華經); Krsh(1998) , s.v.;

2a19.娑婆世界主(p)

K. 4.8.Brahmā Sahāṃpati; Z. 63b8.梵忍跡天子;

12a11.釋提桓因等,與無數天子,亦以天妙衣、天曼陀羅華、摩訶曼陀羅華等供養於佛(p)

K. 69.8.Brahmā ... Sahāpati; Z. 74c29.梵忍迹天;

22b26.佛……… 適坐此座,時諸雨衆天華,面百由旬(p)

K. 159.10.brahmakāyika~ devaputra~; Z. 89a8.梵天子;

23a18(K. 164.6.Mahābrahman~; Z. 89c17.)

49c18.王 自在大自在 如是諸天衆 常來至其所(v)

K. 369.7.Brahmā; Z. 121c14.天之王;