悶亂(mēn[
or mèn] luàn) “is deranged, in confusion, in agony”
HD. 12.98a(唐代); DK. 4.1070b(唐代);
43a11.諸子於後飮他毒藥。藥發,悶亂,宛轉于地(p)
K. 320.9.duḥkhābhir vedanābhir abhitūrṇās; O. .duḥkhābhir vedanābhir abhitūrṇās; H3 [268].duḥkhābhir vedanābhir abhitūrṇās; D1 etc. .duḥkhābhir vedanābhir abhibhūtā; Z. 114a15.悶愊;