Dictionary Definition:
Vaṇṇavant (adj.) [fr. vaṇṇa] beautiful A iv.240 (cātum- mahārājikā devā dīgh'āyukā vaṇṇavanto; v. l. ˚vantā); Pug 34; Pv iii.212 (=rūpasampanna PvA 184); DhA i.383.