Dictionary Definition:
itya mfn. to be gone to or towards Pāṇ. 3-1, 109 Bhaṭṭ. • (ā), f. going, stepping VS. xii, 62 RV. ŚBr. • a litter, palanquin Pāṇ. Comm.
itya &c., itvan, &c. See p. 163, col. 3