Appatīta (adj.) [a + patīta, of prati + i, Sk. pratīta] dis- satisfied, displeased, disappointed (cp. appaccaya) J v.103 (at this passage preferably to be read with v. l. as appatika = without husband, C. expls. assāmika), 155 (cp. C. on p. 156); DA i.52; SnA 423.