Amama (adj.) [a + mama, gen. of ahaŋ, pron. 1st person, lit. "not (saying: this is) of me"] not egotistical, unselfish Sn 220 (+ subbata), 777; J iv.372 (+ nirāsaya); vi.259 (= mamāyana -- taṇhā -- rahita C.); Pv iv.134 (= mamaŋkāravirahita PvA 230); Mhvs 1, 66, combd. with nirāsa (free from longing), at Sn 469 = 494; Ud 32; J iv.303; vi.259.