Āḷhiya (& āḷhika) (adj.) [fr. *āḷha, Sk. āḍhya, orig. pos- sessing grain, rich in grain, i. e. wealth; semantically cp. dhañña2] rich, happy, fortunate; only in neg. anāḷhiya poor, unlucky, miserable M i.450; ii.178 (+ daḷidda); A iii.352 sq. (so read with v. l. BB. ˚āḷhika for T. ˚āḷika; combd. with daḷidda; v. l. SS. anaddhika); J v. 96, 97 (+ daḷidda; C. na āḷhika).